İnci Şiiri - Yavuzcan Pınar

Bir bu anın içinde
Bir zaman yanılgısısın sen
Topla
Topla kendini salkım
Sen izdüşümüsün
Bir vişneli yıldızın
Bir şerefine nail olsun bu senden kalan bira
Bir’i at böceğin şiirinden
Beni at boynunun yarasından
Bir boklar yedim ben
Bu anın içinde
Aptalın önde gidenisin dağınık saçlım
Dağınık bırakmayı beceremedin dağıtmadan her şeyi
Bu anın içinde kalamadın evladım
Adına yakışır bir coğrafyada
Bir nisan böceğisin sen
Dönüşün olgunlaşmak gibi
Çıkar
Çıkar kendini sicilim
Hala var olduğundan masalsı bir şeylerin
Dün yalnızlığımdan ağladım
Dün onunla sohbet ettim
Dün onunla bir bira içtim mezarlıkta
Neden yok etmişim ki
Seninle sohbet etmeyi unutmuş gölgem
Nasıl duymamışım ki
Seni hiç dinlememişim ben
Çarp
Çarp kendini orakla
Yırtılmış güzel bir kadın yüzü
Yıpratmış, incitmiş bir adam olmak bilinci
Böl
Böl kendini yüzüm
Bir yok oluşu anlatsın
Bu bende unuttuğun inci