İnci Şiiri - Zennun Akdağ

Gizemli bir tılsım saklı, deniz iklimi kasabalarının
mayıs,eylül aylarında.
Kaparlar gönlünü göz kamaşı akşam havasında.
Bir gülüşe ya da bir çift gözün üstünden
Usulca süzülmüş ince uzun kirpiklere.

Yeniden kanar kabuk tutmuş yaran,
bu kez hançer darbesi bin yerinden..
Ne sabahın dördünde karanlığın içinde ki ses,
Ne de gecenin öte yüzünde ki umutsuzluk,
Vahşi bir oktur yüreğinizin derinliklerine saplanan.

İliklerine işlenmiş anlamsız,acımasız
Bir saplantı.
İnci dişlerinde ki gülüş
Ayın karanlık yüzünü aydınlatıyordu.
Ben yüzüne inen saçlarına dokunuyordum.
Ayın aydın yüzü resmimizi çekiyordu
Kumsala.
Bizim gölgemizi..

Deniz,ay ve bütün gölgeler tanıktır
Suçu kim işlerse işlesin benim yüreğim sanıktır.
Beni sorma ben hala saçlarının gölgesine dokunuyorum.
İdamlık hayaller kuruyorum,üryan.

Mutluluğun hayalini işledim saçlarının gölgesine
Tel tel.
Bu sahil kasabası bitip tükense de
Bu gölge burada öylece kalır.

Mayıs,eylül aylarında ödünç hüzünler saklıdır,
Akşam olmadan yakalar.
Sen olmaktan çıkarsın
Bedenin ihanetine uğrarsın
Bir çırpıda,
Bakışların anlamsızlaşır.

Sol kulağında acı bir çınlama,
Sağında flemenko
Kırmızı şarap tadında salsa
Kan kırmızı dostluklar
Çirkin vazoya inen fesat gül..

Ben şeytani kaprisler taşırım zulamda
Ellerimin parmaklarıyla sildiğim gözyaşlarını,
Kim bilir kimin için dökmüştün?

Ah be içimin ateşi
O ince bele yürümek ne çok yakışırdı
Kimin ayak sesini duysam sendin
Aklıbaşındalık hesaplardan uzak
Sarhoş adımlarımızla sokakları deliyorduk
Yüreklerimiz çakır.

Seni hiç bilmedim ama ben yaşamın uçurumundaydım,
Gecenin kuytusundaydım.
Arzularına yenik
Ha desen koynundaydım

Sığlıklarıma yenik düşer uykularım kaçardı
Olmamıştı ne sen oydun
Ne ben bu.

Onca zaman geçti.
Kasaba büyümüş koca şehir olmuştu.
Deniz küçülmüştü gözümde
Ay dede görkemli ama yaşlı
Bizim gölgemiz orada öylece saklı
Ellerimin saçlarına dokunuşunun gölgesi,
Ömrümün bitimi,Mayıs akşamı AKÇAY da.zen.