gözalabildiğine
uzayıp giden kırlarda
dağlarda tepelerde
in yok cin yok gezinirken
rastlarsan eğer bir insancığa
alıp götürebilirsin
sakıncası yoktur evine
nasıl ki gözalabildiğine
uzanan tenha kıyılarda
bir inci damlacığına rastlarsın
kumların içinde sana
gözlerini kırpıştırıp duran
koyarsın cebine
al o insancığı
koş evine
koş evine artık sen sahipsin
evrenin çekirdeğine koy cebine
koy cebine
Karaçi,1984
Monad BalkanKayıt Tarihi : 31.5.2001 02:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!