Müstakil olsun aşklar yere yakın.
Fazla kesilmesin ayaklar yerden.
Havadan bakıldığında küçük görülmesin insanlar.
Yukarıdan bakan da büyük.
Az sevsinler ama öz sevsinler
Ölmesin insanlar ama uğrunda ölünecek gibi sevsinler. Sermesin hayallerini hayat yerlere
Çıkarmasın kabalıkları göklere.
Terlesin alınlar, boş bakmasın gözler.
Baş tacı edilsin gölgeleri sözlerin.
Duyulan gerçek olsun duyulmayanı anlatan olmasın. Inanmasın insanlar yalanlara yada sağır olsun kananlar. Ancak yerden sular kaynasın
Ama asla damalar kanamasın.
Sokakta düşmesin çocuklar yaralanmasın dizleri.
Hayat sökük pantolon olsun, telafisi dikilsin.
Yenilsin zorbalar, tükensin tabakdaki çorbalar.
Düşmesin yaprakları dalından.
Sövün bana gül kokusuyla ben alınmam.
Incelsin koptuğu yerden ipler, incelsin yeterince kalınsa.
Kayıt Tarihi : 3.4.2018 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!