gece vakti
dışarıda hayat hırıl hırıl akarken
benim hayat bulduğum insan
kançılanmış göğsüme yatıyor
Burnum tünemiş lacivert incimin saçlarına
sessiz sessiz
durul durul yatıyor
sabah kirli seslerinden önce açıldı gözleri
Yanağımı ovuşturup gülüyor
acıtmadan sevdi uzunca
sonrasında
gözlerini kapatıp
sırtını kasıklarıma veriyor
dudağının kenarında binlerce öpücüğüm
kaldı ve durmadan çoğalıyor
bitmek bilmez öpme kudretim ile
yüzünde yer edindim
misafirim ona en yakın
en sevdiği misafir
yorganı
sıcaklığı benimle
elleri kaçınılmaz tutsaklık
İncelikli sırtı ile
sabahı örüyor gözlerime
Abdusselam Gidici
Kayıt Tarihi : 15.6.2023 04:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!