İnceden İnceye Şiiri - Mevlüt Karadağ

Hayat defterinden açsam bir yaprak
Çözülür sırlarım inceden ince
Bütün dertlerimi döksem kaleme
Dizilir mısralar inceden ince

Bilmiyorum hangi baştan başlayayım
Kaderim buymuş kimi suçlayayım
Hüküm zincirini taktım boynuma
Sitem halkaları inceden ince

Bahtıma isyan etsem fayda yok
Nerde bir gül görsem diken daha çok
Yokladım kendimi bir kem sözüm yok
Çekdiğim cefalar inceden ince

Huzur atlı oldu ben kaldım yaya
Kime gül sundumsa yedim bir kaya
Bütün emeklerim hep gitti zaya
Kaderin cilvesi inceden ince

Ben mi kederliyim dünya mı gamsız
Çözüldü perdeler kaldık hayasız
Evlatta saygı yok dostlar vefasız
Akraba dramı inceden ince

Mevlüdiyim yoktur dünyada şansım
Gün geçtikçe artar feryadım ahım
Ne akşamım belli ne de sabahım
Geçen her saatim inceden ince