İnce ve Kısa Bir Yol Şiiri - Ufuk Çoban

Bir bahar yok daha bu kışın ardından,
Bu gördüğüm son soğuk beyazlık,
Umuduma çığ düştü senin elinden,
Bu hissettiğim sensiz son aydınlık.

Yıllarıma birşey katamadım şansımdan,
Ellerim uzanmıyor artık korktuğumdan,
Yalnızım yüreğime cesaret koyamadığımdan,
Yalnızım değer vereni bulamadığımdan.

Önce adını gömüyorum yüreğime,
Sonra o gülen gözlerini kapatıyorum gözlerime,
Ardından gökyüzünü bağlıyorum bakamadığımız denizlere,
Ve yine sesimi bağlıyorum dileksiz dallara.

Gündüzü istemiyorum karanlıklara bağlandım,
Yüreğimde bir demir, sensizliğe bıraktım.
Kazıdım anıları tek tek, başka türlü sökemedim kalbimden,
Son ayrılığı yaşadım sökememişken seni kalbimden.

Bu son yolculuğum sevgiye,
Herşeyimi bıraktım sendeki dört köşeye.
Bundan sonra öyle bir yol ki bende,
İnce ve kısa, ölümle benim aramda.

01/04/2004