İnce ve Bulanık Gece Özlemli

Sanki dün doğmuşum
Sanki bugün doğuyorum
Sanki yarın doğacağım
ve ben halen
o keskin
mavi heybetli dağların ardında
ayakta bekliyorum.

Ne sokakların sessizliği
Ne insan sesleri
Ne dirimsiz ifadeler

Ne de mavi keskin kıvrımları ürküttü beni
dağların.

Her gece yeni bir yaşam hazırlığında
sarı bir yoldaş bekliyorum
gözleri kırmızı
maden işçisi yüzüyle.

Ben bir hata değilim,
ne zaman doğru oldu ki yaşam.

Bazen bir kaygı
bazen sızı
bazen yeter
bazen ha! gayret az kaldı.

Bir başka yerde olmaya gerek yok
görmen için bütün bunları
ne de bir kuş olman.

Bilmem diyemem yüreğime.
ama gece başladı artık
ağlamam gerekiyor
sıcak bir yüreği
çok özledim çünkü.

'89/BODRUM