Oy yüreğimin kıyısına vuran ince sızım,
Yollarıma çığlar indi gelemem.
Gecenin ortasında eser acı rüzgar,
Ben içimdeki fırtınamı dindiremem.
Ölüm gelir mabedime,
Ben makberimde dirilemem.
Neşter vurur yüreğime eller,
İçimde açılan yaraları
Kimseye gösteremem.
Oy zemherim karlı dağların kartalı,
Düz ovalar çamur deryası geçemem.
Yedi koldan gelirim ki gah yerden,
Gah gökten,yerin derininden,
semazanlarla dönerim ayyuka baş değdiremem.
Bin parçaya bölünüp içimde,
Yine de bir parçada kalamam.
Oy yüreğimdeki ince sızım,
Zaman çemberine girdim bir kere,
Bir kapı bulupta çıkamam.
Mahşer kalabalığı minberim,
Yol şaşkın,yol karmaşa,yol yokuş,
Ben ki; bu savaşta bir neferem.
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir anlatımda , kutlarım
Sevgi ve selamlarımla
kolay değildir benimle yaşamak.
ben, dağ adamıyım küçüğüm;
benim hamurum buralarda yoğrulmuş,
benim hamurum buralarda mayalanmış,
ben buralarda yanmış,
ben buralarda pişmişim…
bu topraklar ki;
ne laf anlarlar,
ne söz dinlerler,
ne de kadir kıymet bilirler.
öylesine nankör,
öylesine nankördürler ki;
vurursun çapayı,
vurursun kazmayı,
bire beşi bile sana çok görürler.
naçizane şiirimi hatırlattınız ve katılmak istedim.
duygu ve anlam yüklü şiirinizi tebrik ediyorum.
saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)