İnce oyalı acılarım Şiiri - Suzi Ayyıldız

İnce oyalı acılarım

İnce oyalı acılarım var
Yüreğimi yakıp kavuran.
Mor sümbüllü ahlarım var
Sahibini bekleyen.
İplere dizip kuruttuğum gözyaşlarım var,
Canımı yakan...
İlkbahar yağmurlarıyla yıkadığım umutlarım var,
Boy vermeyi bekleyen.
Toprağa gömdüğüm hasretlerim var,
Çilesi bitmeyen...
Nakış nakış işlediğim,
İnce elekten elediğim,
Mutluluk kırıntılarım var,
Vaktini bekleyen.
Anılarım var,
Saçlarımın tellerine
İlmik ilmik bağladığım.
Yırtık urbalarım var mesela,
Kırk parça kederden dikilmiş,
Bana büyük gelen.
Terzisi olmayan,
Makası kesmeyen,
İğnesi dikmeyen…
Bir de yazın donan,
Kışın alev alev yanan,
Söz dinlemeyen, laf anlamayan
Asi bir yüreğim var içinde dert değirmeni inşa edilmiş acı öğüten.
Bir de ahlarım var,
Çınar ağacının gölgesinde dinlenen,
Vaktini bekleyen…
Var işte!
Var, canımı yakan,
Nefes aldıkça ciğerlerime dolan,
Bir türlü gitmeyen hüzün kokularım var.