Güler yüzlerim, sevgim anahtarım.
Sevgi yeşertir, biten umutlarım.
Umuttur, bekleyişim diğer adım.
Sevgiden yarattık, Âlemi, Aycan.
Talebeydim, kalınca, kitap yazdım.
Hocam, okyanusla beraberdim.
Gururla hocama, yanaşıyorum.
Öptüm eli, hürmet gösterdim, Aycan.
Buyur der, yer gösterir muhteremim.
Hocama sundu kitabımı, elim.
Duymak isterdim ya, hocamdan, ferim.
Neler yazdım hocam, bak dedim, Aycan.
Buyur dedim, Kitabı ona verdim.
Kitap neden bahseder, sordu hocam?
Hayvanlar, üremelerini yazdım.
Diye, cevap verdim, hocama Aycan
Deryaya fırlattı kitabı hocam,
Anlamadım, ne yaptın hocam dedim.
Boşuna gitti, yandı emeklerim.
Hocam cevabı verdi bana, Aycan.
Kulağı açık olanlar doğurmuş.
Kapalı olanları, yumurtlamış.
İlim noktaymış, cahillik çoğaltmış.
Noktayı yakala, bırakma Aycan.
(19.05.2014 saat: 0053)
Kayıt Tarihi : 19.5.2014 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlim nokta idi,cahiller çoğalttı. Hz. Ali (ra) nın değerli sözünden aldığım ilham. Yapa bildiğim, anlayabildiğim tevsiri. ilham ALLAH dan, kiminle gönderdi diye, baktım sadece. İnsanlığın, sadece hangi hayvanlar doğurarak ürer, hangileri yumurtlayarak çoğalır konusunu, incelemesi, kitap yapması, kaçyılını alır dersiniz? İnsanların öğrenmesi gerekenler sadece bununla sınırlı olmadığına göre. İnce noktayı yakalaması gerek. İnsanlara faydalı olmak adına, okuyanlara hediyem olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!