İnce Nağme Şiiri - Suat Türkay

Bu akşam üstü,
Sefil, perişan kadehlerin,
ince,
Kıyımsız hüznü var dudaklarımda...

İnce nağmeler
Seni bana,
Beni sana sormakta bu gece...

Öyle ki;
Derin,ağır
Kimsesiz bir roman gibi,
Hüzünlü,
İllâ ki yalnız,
Ve dahi sessiz,
Üstelik sensiz.

Paylaşılamayan hüznün
Gölgeleri var ömrümde,
İllâ ki,
Sen varsın inceden hâyâlinle.

Ve illâ ki,
Sensizlik var ince nağmelerde,
Yalnız gecelerde...

28.09.2004 ANKARA