Benim Babam Şiiri - Ali Kemal Altan

İNCE MEMET'E BENZERDİ
BENİM BABAM
Adı MEMET'di yer altında maden kazardı
Çocukken roman okurduk
Adı ince memet…
Kömür karalı yüzü birde resmi vardı
Okudukça derslerde anlatırlardı
İnce memet
Ben her anlatıldığında
Benim babam zannederdim
Çünkü babamında yüzü kömür karasıydı
Boylu poslu sanki aslan parçasıydı
Ferhat aşkı uğruna dağları delerken
Babam ekmek uğruna kömür eliyordu
İnce memet romanındaki gibiydi babam…
Kömür karasıyla,cesur yüreğiyle
ince heybetli duruşuyla
Herkes babama boyun bükerdi,
babamda sadece babasına
Babalar ölmekten korkarlar
Çünkü sevdiklerini kırık kanatlı kuş gibi zannederler
Sevdikleri ise onun yüreğini taş gibi zannederler
Benim babama ince memet derler…
Tek kusuru korkusuz olmaktı
Ne kavgadan zulümden
Ne hayattan ölümden
Tek korkusu
Sevdiklerinden….
Tez veda etti hayata
Bu yüzden
........ aka(hitabi)