İnce düşündüğümüz kadar inceliyoruz.....
İnsanlar zayıf yanıma bir bir kurşun sıkmakta ,
İnsan, doğa, bitki sevdiğim şeyler
"Herşey sevdiğimiz şeylerin hassasiyeti kadardır "dedi
kırılıp incinmeye meyilli olurmuş,
Annem bunu söylerken ,
kız kardeşim kara bir günde beyaz bir gelinlik giymişti.
Babamın öldüğü döşekte tesbih çekiyordu.
Duvarda aylarca asıllı duran kuranı aldı,
etrafı örümcek ağlarıyla,
Tozu sildikten sonra ,
bismillah dedi .
Okuyup ağlarken anlamıyordu...
Biz gerçekten sevdiğimiz kadar incinmiştik...
Gece sinmişti en dip içimize ,
Toprak rengini siyaha emanet etmişti sabaha ,
Dağ, ay'ın gölgesiyle sevişirken ,
Kurtların sesi ezanı bastırıyordu ,
Çan sesi yoktu
Havra eksikti,
Kilise yalnızdı
İnsanlar bir o kadar sade..
İsa çarmıha mı gerilmiş ,
Muhammed miraca mı çıkmış ,
Zerdüş Avesta'yı mı okumuş,
Nasıl da önemsiz bakıyorlar taptıklarına...
Ahmed arif Leyla'yı anlatırken bütünüyle kendini Yok etmiştir,
Kafka milenayı soylu bir tanrıça tacı bellemişti,
Küçük kız çocuk çalışmayan babasına ekmek istiyordu ,
"Tanrım babama bir ekmek kadar sıcak bir palto ver...
T.T
Tahsin TimurboğaKayıt Tarihi : 6.1.2019 02:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Timurboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/06/ince-dusundugumuz-kadar-inceliyoruz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!