İnce çizgiler Şiiri - Ahmet Coşkun

İnce çizgiler

I
Güneşsen ısıt yağmursan çisele
Yeşersin şu bağ bahçe gül menekşe
İki dünya köşk saray değil mesele
Tükensin cümle canlıdan endişe

II
Cana can vermeyen ilim kar değil
Cenderede canlar çekerken çile
Kulak ver inleyen bir sese eğil
Ne fayda hakikat gelmezse dile

III
İnzivada duman şimdi mor dağlar
Boş meydanda yiğitlik çaka boşa
Zemheriler vurur bozulur bağlar
Ne destanlar yazılır dağa taşa

IV
Gecenin uykusunda çalma defi
Hey Coşkûnî kim kurar bu oyunu
Sevmez dili mercan dişi sedefi
Güzel sürer güzelliğin soyunu

Coşkûnî