Kuytu bir yamaçta unutulan baharın nazıyla
Nüfus ediyorsun, kalbimin engin serinliğine
İnce bir sızı mefkûresiyle terennüm ederken
Beni alıyorsun, sessizce kendi derinliğine
Bir gülümsemen, yüreğimde her ne varsa
Sana doru akışı başlıyor, beklemesem de
bil ki boş değil insansın insan
kulluğunu bil ona göre davran
selamlarımla..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta