Kuytu bir yamaçta unutulan baharın nazıyla
Nüfus ediyorsun, kalbimin engin serinliğine
İnce bir sızı mefkûresiyle terennüm ederken
Beni alıyorsun, sessizce kendi derinliğine
Bir gülümsemen, yüreğimde her ne varsa
Sana doru akışı başlıyor, beklemesem de
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
bil ki boş değil insansın insan
kulluğunu bil ona göre davran
selamlarımla..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta