İnce bir sitemle ayrılık Şiiri - Fırat Öncü

Zaman sürecek senden sonra
Fırtınanın sardığı orman yanıyor
Azalmış; kurumaya yüz tutmuş bir göl gibi hüzün
Yüzünde zaman alev alev yanıyor

Ayrılık o beyaz sis
Sis dağılacak ve aydınlık gülümseyecek bana
Karışıp gideceğin o gün
Ateş ayrılacak ocaktan
Kül tutuştu duman yanıyor
Ayrılacaksın ışıkla
Dicle gibi akıp gideceksin
Bir o kadar yakın,bir o kadar uzak diyara...

Yanıyorum yürek olup
Sesin göğsünde
Yanıyorum aylardır dost bildiğim cigara gibi
Yine kalbimde hüzün ve deprem

Ve ben bu diyardan çok sevdiğim bu diyardan
Çekip gitmek istiyorum
Gururum kırılmış
Anılarım sıraya girmiş
Anılarımı silmek istiyorum
Çocukluğumu,kavgalarımı,maçlarımı,aşklarımı
Ve dost bildiklerimi...

Ama sende duruyorum; silemiyorum,silemiyecem
İsmini göğe göğü yırtarcasına yazdım
İsmini Diyarbekir Surlarına kazıdım
Ve artık silemiyorum...

Sanki gökkubbe ve Diyarbekir bana
Küsmüş te kırılmış bırakmıyorlar...

Ne kadar acıda olsa silmeliyim
Seni çok sevdim biliyormusun?

Sen şimdi gidiyorsun
Yolun açık olsun

Bende şimdi bir inzivaya çekilir
Biraz ağlarım
Sonra aydınlık geleceği ve kavgamı düşler,
Sıkılmış bir yumruk gibi hayata devam ederim

Sen her zaman gül
Yalan da olsa gül

İsmin bir köşede yazılı duruyor ve hep duracak
Sen şimdi gidiyorsun
Yolun açık olsun
Her zaman dik dur

Ve sana yitik bir selam olsun
Bu diyardan,
Güneşin içinden
Hoşcakal...