İnatla Şiiri - Berrin Güneş

Varlıkla yokluk arasında
ince bir çizgide,
Sorgularım sürekli kendimi.
Kendini bilmez fesat bakışlı
kötü yüreklerde,
Ne ararım böyle inatla.
En büyük düşmanlar
insanın en çok güvendikleri
arasından çıkmamış mıdır?
Dilleri başka, yürekleri başka söyleyenlere karşı,
Öyle nefret doluyum ki!
Sahtekar, dengesiz, anlaşılması zorlarla
Niye uğraşırım böyle inatla.
Güneşle beraber nefes alan her canlı uyanırken,
Sadece insanoğlu umursamadan uyumaya devam eder.
Yenik düşer bu zaafına.
Ben de etrafımda gelişen fenomenlere kayıtsız,
ataletten haz alırken uyanmak istemem
bu derin uykudan.
Bilirim deryadil değilim.
Hep ata et, ite ot verdim.
Üç kuruşluk değeri olana
tutup 5 kuruşluk değer verdim.
Sonrada iki kuruşa satılmanın acısını tatdım inatla.
Herşeyin insanın kendi elinde olduğunu bildiğim halde,
Niye ruhsal karmaşıklıklara doğru kürek çekerim inatla.
Güçlüğü umutsuzca zorlamamın,
İnadına inatlaşmamın sebebi,
Toplumdaki değerlerin sahteliğini,
ikiyüzlülüğünü gördüğümden beri
tek umudum tek dayanağım olan
Gerçek Sevgiyi aramaktır inatla.....