İnatçı Keçi Şiiri - Mehmet Şerif Cebe

İNATÇI KEÇI

Bırak gururu, Maden Çiğdemi, inatlı keçi!
Öttü bir kere ürkek horoz, vakitsiz, acemi!

Namludan çıkan kurşun, geri döner mi?
Parçaladın insafsız, sana yanan yüreğimi!

Ey, umarsız derde aşina olmayan kuşum,
Yıllarca süründüm peşin sıra,yoruldum!

Sattım aklımı baykuşlara, senin yüzünden,
Vurdu suçluluk beni, alnımın orta yerinden!

Anmaz dilim, bilmez adından başka adı,
Cezeri’nin umarsız tasası, tasamın soyadı!

Aldım avucuma cesaretimi, titredi dizim?
Dinerdi, açabilseydim sana derdimi, sızım!

Düğümlendi, kurudu her defasında boğazım,
Tutuldu nutkum, lal oldum, sandılar ahrazım!

Kavuşamamak yordamsızlığın cezasıdır!
Kör olasıca yordamsızlık, insanın aczidir!

Usandı yaralı gönlüm, sır saklamaktan,
Bitmez kederim, ıraksak bakışından!

Yeşerir içim, demir atarsam limanına,
Ezilir içim, savrukça demir almalarına!

Resimlerde kaldı yakınımda durmalar,
Yaraladı beni, anlamsız sendeki kaçışlar!

Çevirdi eleğe, yan bakışların, sinemi,
Kurban Karacadağ, ver asi kengerimi!

Açıyor yaprağını, gittikçe ümit ağacım,
Sönüyor içimde bora ve gönül acım!

Okurum gözlerinin elasında kederimi!
"Aynasıdır gözler kalbin," tuttum dilimi.

Açar renk cümbüşü bahar yüzünde senin!
Dokunur yüzüme kokusu meltemle, teninin.

Gel artık, Züleyha hatırına, bırak kör inadı!
Gel artık, Mirab bahçesinin kalmadı tadı!

Gel artık, açsın Şeyhmalan’da nergislerim!
Gel artık, bulsun deva, katmerli dertlerim!

Gel artık, gülsün yüzümüze tavşanlar!
Gel artık, uçsun kanadı kırık sığırcıklar!
Gel artık, ötsün Körhat’ta ürkek horozlar!

Gel gezelim, Bağabir’in viran bağlarında!
Gel görüşelim, bereketli Gevran Ovası’nda!

Ver artık Maden Dağı, kınalı kekliğimi!
Uslansın Akdağlar’ın uslanmaz çiğdemi!

Haristani
Mehmet Şerif cene, 23.08.2016

Bab-ül evvel-i Feth-i Diyar-ı Rum el Konstantiniye-i Bizans (Diyar-ı Bekir)