İnatçı Aşk Şiiri - Sinan Arslan

Yollarımız bile ayrıydı seninle
Sen yürürdün bir ucuna sokağın
Ben diğer ucuna
Her adım uzaklaştırsada seni benden
SEviyordum işte
Ne inatçı aşk bu, ne inatçı aşığım ben

Sevenin var biliyorum belki sende seviyorsun
Arkadaşımda seviyor seni biliyormusun?
Kimbilir daha kimler hasret cennet yeşili gözlerine
Kimler vurulmuş billur sesine,beyaz tenine
Ben inadına seviyorum işte
Ne inatçı aşk bu, ne inatçı aşığım ben

Bana söylediğin şarkıdaki gibi seviyorum seni
'ekmeği tuza banıp,banıp yer gibi,
geceleyin ateşler içinde uyanıp, ağzımı dayayıp
musluğa su içer gibi seviyorum seni'
Kapanmayan yaralarıma tuz olsanda
İnadına seviyorum seni
Ne inatçı aşk bu ne inatçı aşığım ben

Güpe gündüz fener arıyacak kadar
Kararmış dünyam olsada
Geceleri hiç uyumasamda
Aynalardan köşe bucak kaçsamda
İnadına seviyorum seni
Ne inatçı aşk bu, ne inatçı aşığım ben

Gözümden akarsın diye ağlayamasamda
Yanlış anlarsın diye gözlerine bakamasamda
Sen benden köşe bucak kaçsanda
Gönlümü rehin almış olsanda
Her akşam sırtıma bir bıçak saplasanda
Benzin dökülmüş kalbime kibrit çakıp alev alev yaksanda
İnadına seviyorum seni!
Ne inatçı aşk bu ne inatçı aşığım ben!
12 Eylül 2003 Cuma 00:17