Kaldırımdan geçiyor hayaletleri
Ahiret yolcumuzu uğurlayanların
Yolumu değiştiriryorum, telaşa yenik düşüyorum
Milyonlarca volt geçiyor kaslarımdan
Fiziğe yenik düşüyorum
O İstanbul ki beni de şaşırtmıştı birzaman
-oysa benim o zaman şaşırmaya hiçmihiç mecalim yoktu-
Her köşe başında, her türbe önünde, her cami
avlusunda
Çözülmeyi bekleyen bir bilmece kurmuştu
O İstanbul ki hayatı kanırtıp bir gül yaprağından
Ölüme buhurdan sunmuştu
Hep aradık elele çözümünü bilmecenin
Harem’de setüstünde, Salacak iskelesinde
Kanlıca sırtlarında, Anadolu Hisarında
İntiharı denedik çözmedi. Suspus oturduk.
Ağlamayı denedik susmaktan yorulunca
Gözyaşların da sileni yoktu
Her yolcunun kendi kendini bir zırh gibi kuşandığı
Eminönü-Üsküdar vapurunda
Şimdi herbirimiz bir evcilik düzeninde
Bir panayır uçarılığından
Düzmece sevinçler imbikliyoruz
Bütün sorular soruldu
-cevaplar henüz verilmediyse de-
Nefret etmekten gitgide yoruluyoruz
Eylül 1990 Oakton, Virginia
Hale KorayKayıt Tarihi : 24.4.2009 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!