İnatçı Şiiri - Tahsin Koç

İnatçı sevmezdi Cami’yi
Çünkü hep öyle görmüştü
Cami’ye gitmezdi ama
Cenaze olduğu zaman giderdi
Cenaze namazı kılmazdı
Sadece çevreyi seyreylerdi
Camideki o hali tetkik ederdi
İyi seyirciydi her tarafı izlerdi
Çevreye iyice dikkat ederdi
O cenazeden cenazeye
Cami’ye gittiği için
Şuur altında öyle kalmıştı
Cami demek ölüm demekti
Onun için Cami’yi sevmezdi
Nerede bir cami görse nefret ederdi
Bütün geçliği bu nefretlerle geçti
Gün geldi emekli oldu
Yani kemal yaşını buldu
Düşündü, ben öyle bir yerden
Ev almalıyım;
Orada ne Cami olsun nede mezar
Çünkü ikisini de sevmiyordu
Çankaya’dan alsa gücü yetmezdi
Başka seçenek araştırdı
Ve nihayet buldu.
Eryaman etaplardan almalıydı
Araştırdı baktı çok güzel
Tam aradığı ve gönlüne göre
Ne Cami var nede mezar
Gelmişken hemen hazır
Aldı bir ev garibim
Aradan yıllar geçti
Çok güzel zamanlar oldu güzel yaşadı
Bir gün dolaşayım dedi mahalleyi
Çıktı dolaştı karış karış
Ama beklemediği bir şey oldu
Hiç aklına gelmeyecek bir şeyle karşılaştı
Baktı ki, bir Cami inşaatı
Hemde kaba inşaatı bitmiş
Birden ürperdi ve titredi
Titredikçe hiddetlendi
Kimdir bu Cami’yi yapan
Hemen koştu araştırdı
Baktı irticai bir dernek
Yani sırf Cami yapmak için;
Kurulmuş bir dernek
Araştırdı bu inşaat’ı yıktırmak için
Belki eksik bir şey bulabilirdi
Ama nafile bir eksiği yok
Ama bir şey bulmalıydı
En azından bu inşaatı durdurmak için
Yalan yanlış bir eksik kafasına göre buldu
Hemen koştu mahkemeye o eksiği anlattı
Kendi fikri yandaşı hemen buldu handaşı
Ve inşaat durduruldu
Dernek çok uğraştı ama sonunda
Geçildi bu hendek
Bütün zorluklara rağmen aşıldı
Cami inşaatı yeniden başladı
Ve nihayet bitti o inşaat
Ama velâkin olan oldu
O Cami’nin ilk cenazesi
Kim oldu biliyormusunuz?
O zatı muhterem
O zavallı o gafil
Çok uğraştığı o Cami’nin
Yattı mursalla taşına
İmam sordu er kişi niyetine
Böylece bir inat sürdü yıllarca
Bir gelip bakmadı bu Cami neyin nesi
Duymadı buradan çıkan ilahi sesi
Böylece verdi son nefesi
Çok korktuğu bu Camii
Onun oldu son durağı
Bununla kalsa iyi
Mekân etti mezarı
Bütün derdi azarı
Buralarda olmamaktı
Bu ömür ve ecel dediğin
Takdiri ilahi ve kader
İnsanı neye mecbur ediyor
Ah! Bilebilsen ölüm
Yok, olmak değil o
Kurtuluşa bir kapı açmaktı o
Bunu bilen ve yaşayan
İnsanlar var dünyada
Allahım beni bu gerçeğe erdir
Gerçek yurdumu bana bildir.

Ankara- 21.05.2009