Kapılıp hüzünlerin rüzgarına
Tedirgin
Savrulurken bir o, bir bu yana
Çoğu zaman da çaresiz
O rüzgar ki
Katıp önüne yaşam isteğimi
Eserken amansız
Uzaklara
Kalkarım yıkılp kaldığım yerden
Her defasında
Hala
Kendimi en zayıf hissederken
Tam da
Ve en derinden
Ölesiye, ölesiye tükenmişken
Doğrulurum,
Kalkarım dimdik ayağa
Şu benim huyum, tuhaf bir deli
İnatla.
(10 Nisan 2009, Ankara’ da)
Rana YavuzerKayıt Tarihi : 29.4.2009 06:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!