İnat Gemisi... Şiiri - Mustafa Arpa

İnat gemisine binmişsin yine,
Ateş deryasında yüzer gidersin.
Gururmuş,nefretmiş,kinmişsin yine,
Allah dostlarını üzer gidersin.

Ne için bu öfke,sebebi nedir?
Ateşi söndürmek hoş hasenedir,
Lain bir adet ki kaç bin senedir,
Hak'kın hukukunu ezer gidersin.

İblisi gönlünden ebed kovarken,
Daralmaz yüreğin kalp de O (c.c.) varken,
Gülistan bağında çiçek kokarken,
Dikenli yollarda gezer gidersin.

Sana mı kalacak koştuğun dünya?
Uğruna haddini aştığın dünya,
Malına güvenip coştuğun dünya,
Kandığın alemden bezer gidersin.

İnat gemisinin deryası nardır,
Şeytanın bu huyu büyük zarardır,
Pehlivan öfkeyi yenerse kardır,
Yiğit meydanından tozar gidersin.

Ne olur Hak'kın bağına girsen,
Nakşedip gönlüne virdini örsen,
Ne zaman nasihat vereni görsen,
Yüzünü ekşitip büzer gidersin.

Pinhan gecelerde Hak tasavvufu,
Peşkeş etmeyesin o tasarrufu,
Tavsiye ettiğin emr-i marufu,
Amel defterine çizer gidersin...

Mustafa ARPA