İNAT
Kaderimle ben
İki düşman gibiyiz.
Bıkmadan,
Yorulmadan,
Usanmadan,
Didişiriz.
Nerden çıktı bu terslik
Onu ben hiç bilmedim.
İlk günden bu güne dek
Hep gözgöze, hep dişdişeyiz.
O durmadan ters vurur
Ben bir kapaklanırım.
Ama
İnadına, sonunda
Hep ayağa kalkarım.
Kaç yıl oldu unuttum
İlk sillesini yediğim.
Yoo! ..
İnadım inat
Yenilmeyeceğim.
M. Ayhan Günaydın.
22 Aralık 1993
Dereören / Havran / Balıkesir
Kayıt Tarihi : 7.11.2005 17:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ayhan Günaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/07/inat-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!