İnat Şiiri - Kamal Ataman

Yorgunum, halbuki pek bir şey yapmadım,
Yarı ölüyüm, hissetmiyor, uğraşmıyorum.
Ne var ki — bazen, beklemek gerekirken,
İnadına — durmadan, ilerliyorum.
Oysa zamanın bu kurnaz huyunu biliyorum,
Buna rağmen üstüne onunla oynuyorum.
Lakin ancak yoruldum, beyhude bu çabam,
En yakın çıkışta artık sonlanacak gibi davam
O vakit huzur içinde ardıma bakıp
Sadece susacağım, gün batımına uzanıp.