Çok uğraştılar ama eğip bükemediler
Sonuçta ben kazandım onlar kaybettiler
Kararlılıkla direnmeye çalışıyorum
İçimde yarım kalanları artık yok ediyorum
Bu yüzden bazen tutamıyorum kendimi
Gülüyorum işte.
Hayat zor anlıyorum
Konuşsam dünyam yanacak onuda biliyorum
Yaşadığım bunca olup bitenden sonra,
İnatla yerinde kalan aklıma,
Gösterdiğim engin sabıra şaşırıyorum
Yinede inadım birçok şeye yetmedi
Bu dünyanın düzenini değiştiremedim
Hâlâ yetiştirdiğim nadide çiçekler
Halden anlamayan cahillere emanet
Değerlerime hakim olmayı başaramadım
Karıncanın sırtından yükünü alamadım
Demlikte güzel bir çay demleyemedim
Yetimlerin çocuk işçilerin
Derdine dermen olamadım
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 08:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!