İnat Şiiri - Nesrin Erdoğmuş

sırf sana inat
> yitirmeyeceğim güzellikleri
> adımı anma desende
> anacağım
> masum çocukların ölü bedenlerinde
> yasaklanan dillerde
> Rüzgarın beni,
> seni,
> kavak yelleri gibi
> savurmasına izin vermeyeceğim.
> esecek rüzgar ılık yaz günlerinin serinliğine
> seveceğim yine yosunlaşmış yüreklere
> inat...
> savuracağım saçlarımı dört bir yana
> okşanmasını bekleyen ruhum gibi.
> katmer katmer kanatacak
> acıları zaman.
>
> zamansız olmayacak
> yol ayrımında virajlar
> susuz kalmayacak bedenim
> yüreğimdeki
> aşk çeşmesiyle içecek
> kana kana
> törelere,zulümlere, isyanlara inat
> kadınım kısrağım helalimsin
> derken
> dilimdeki türkülere adın yazılacak.
> sesin kulaklarımda
> kırık bağlamanla
> Çal diyeceğim
> Bir Diyarbakır türküsü
> yanık sesin
> içindeki öfkeli volkanlar gibi
> haykıracak gücünün yettiğince.
>
> Göğün mavisini, kışın grisini
> sonbaharın sarısını.
> aşkın yakışını
> sende sevmiştim oysa
> küf kokan güneş görmeyen odamda
> inan.
> sardıkça beni üşümez olmuştum.
>
> kuru toprak değil artık bahçem
> erguvan veren
> çiçekler dolacak her yan.
> ellerimle eşeleyeceğim
> toprağın taşını.kilini
> fırsat vermeyeceğim
> yarım kalan gitmelere.
>
> sancılar girmeyecek öksüz bedenime
> tüm aşıklara inat
> gökyüzündeki çoban yıldızım
> sen;
> evvelim sen ahirim sen diye
> haykıracağım özgürce.