İnansam koluma, takar giderim..

El sallıyor meçhul, yolsuz anafor.
Hasreti kim çeker, gel de bana sor.
Yakıyor içimi, ateşten bir kor.
Sormadan başına, kakar giderim.

Sonsuz bir sevgiyi, vaat etmişti.
Sen kokar nefesim, yemin demişti.
Verdiği sözlerle, göğe ermişti.
Ay yüzlü goncamı, yakar giderim.

Ne derse desinler, baca tutuşmuş.
Son bir kez hevesle, kalbim buluşmuş.
Tütsülenmiş gecem, beden kudurmuş.
İnansam koluma, takar giderim.

Yan oturmuş yârim, değmesin nazar.
Naz kokan davetle, yüreğim azar.
Girmek zor da olsa, bir tünel kazar.
Yoluma çıkana, çakar giderim.

Yaşamak bağında, sürülmek vardı.
Toprağa serpilip, ekilmek vardı.
Harmanda biçilip, dövülmek vardı.
Dökülen yağmurla, akar giderim.

Kurak topraktayım, anız yakılmış.
Bu sevda bahtıma, henüz yazılmış.
İmkânsız düşlerle, çukur kazılmış.
Çıkmaz sokaktayım, bakar giderim.

11.07.2007 16.00