Son uyanışı bu gecenin
Turi Sina Dağı sessizliğinde
vur dercesine siperlere
yüzüme yüzüme
biz uzuna geldik sefaletin
elbirliği yaptığı
bu çamur birliğine.
Dur emrine istinaden
durmayan acizliğime inat
yur dumun yudum yudum
kimsesizliğine uyandım
nur topu gibi bir
bir kuru gül rozet oldu benlğime
lime lime döküldüm
acıyorum pirü faniliğime
kor elimde
koruyamadığım özgürlüğüm
zor
zorunlu olduğum kişilerle yaşamak
on lara inansam bile.
Kayıt Tarihi : 13.6.2013 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Akif Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/13/inansam-bile.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!