yanımdan geçiyordun bir ıslık çaldım durdun
baktın, gözlerini yere dikip hızlıca yaklaştın
gözlerim uzaktaydı, uzaklar seni de çağırdı
elbiselerimizi bıraktık atladık gittik
sebepsizdi ama anlamsız değil
dans etmeye başladık
çıplaklığından utanmayı henüs bilmeyen
iki çocuk iki boncuk
eriyiverdik, bir su damlası olduk
güneşi kovaladık sonra
birer yağmursuz buluttuk
güneş bahçene damladı
biz yanıbaşına kurulduk
sen ve ben
güneşin koynunda iki çocuk
bak İnanna bu da benim evim
güzel insan
evimize hoşgeldin
hoş bulduk
Kayıt Tarihi : 9.3.2006 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Nalbant](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/09/inanna-2.jpg)
Saygılarımla
Aynur Özbek Uluç
Ama...
Bu oldukça akıl çelici, karıştırcı, Sümer Tanrıçasını,
'bak İnanna bu da benim evim
güzel insan
evimize hoşgeldin
hoş bulduk'
diye buyur eden şaire, bize müthiş keyif yaşattığı için minnettarlığımızı kısaca anlatabiliriz.
TÜM YORUMLAR (3)