İnanmıyorum Gazze Şiiri - Yasemin Günay

Hayır!
İnanmıyorum Gazze
Cennet çocuklarının ülkesi
Ciddî olamazsın
İnanmıyorum sana yapılanlara
Yakılıyor,yıkılıyor olduğuna

Giysilerinde kırmızı lekeler olan
Dünyalı olamayacak kadar güzel çocukların
Ne kadar da başarılılar
Taklidinde ölümün…

Peki ya bu kadınlar ve erkekler
Hayatlarında sanki hiç gülmediler
Sahte bir telâş içindeler
Onlara da bravo!

Bu havaî fişeklere…
Ne demeli ses ve ışık gösterilerine
Sözüm ona fosfor bombalarına(?)

Nerede hiç görülmeyen düşmanlar?
Kana susamışlar ve vahşi ruhlar
Sanki bu dünyada hâlâ varmış
Attıkları bombalarmış,öldürücüymüş
Havası yaratılanlar…

Dekor da başarılı hani
Yıkık dökük evler
Rüzgârda titreyen palmiyeler
Toz duman içindeler
Unutulmamış siren sesleri ve ambulanslar...
Sokaklardan akan kanlar cabası

Hayır!
İnanmıyorum Gazze
Ben ki,sana bir Akdeniz(lik) mesafedeysem
Ben ki,insansam
Kılımı kıpırdatmıyorsam
Yapmıyorsam hiç bir şey
Engel olmuyorsam başına gelenlere
Olamaz başka mazeretim
İnanmamaktan başka -tüm olanlara-

Hayır! hayır!
Gazze
Cennet çocuklarının ülkesi
Bitir artık bu oyunu
İnanmıyorum sana
Ciddî olamazsın.