İnanmıyorsun Şiiri - İsmail Gül

İNANMIYORSUN!

Gönlünün gönlüme olan meylini
Bilirdim diyorum inanmıyorsun.
Gülen gözlerinde ayrı bir mana
Bulurdum diyorum inanmıyorsun.

Sensin konuşurken gözleri gülen
Sensin geceleri uykumu bölen
İster can yoldaşın isterse kölen
Olurdum diyorum inanmıyorsun.

Yüreğim sevginle kaynayıp coşar
Hasretin kanatır yaramı deşer
Fizan’a da gitsen peşine düşer
Gelirdim diyorum inanmıyorsun.

Vurulmuşum ürkek masum haline
Gölgeni değişmem dünya malına
Gözümü kırpmadan senin yoluna
Ölürdüm diyorum inanmıyorsun.

Az çekmedim kaprisinden nazından
Söz veripte cayıyorsun sözünden
Eserinle öğün senin yüzünden
Delirdim diyorum inanmıyorsun…

İsmail GÜL