Dokuz ay on günden önce topraktım,
Su katıldı, nur üflendi,
Karu beladan uğurlandım...
Ve şimdi ben, ana kucağındayım,
Samimi gülüşmelerin arasında,
Umut saçmaktayım,
Ağlamaktan başka dil bilmediğim zamanlar o zamanlar,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta