İnanmışlığım Var Şiiri - Gürkan Aykut

Dokuz ay on günden önce topraktım,
Su katıldı, nur üflendi,
Karu beladan uğurlandım...
Ve şimdi ben, ana kucağındayım,
Samimi gülüşmelerin arasında,
Umut saçmaktayım,
Ağlamaktan başka dil bilmediğim zamanlar o zamanlar,
Annemden ememediğim süttendi kırılganlığım,
Hastalıkların arasında cebelleştim,
Tabi bir de ayaklarım değmeden dünyaya,
İdam sehpasına çıkarılmışlığım var,
Kader ya ip kopmuş, düşmüşüm avuç içlerine,
Anlamaya çalışmışım önce,
Yürünmeden koşulmayacağını,
Susmadan konuşulmayacağını.
Öğrenmişim öğrenmeyede,
Dizlerim kanaması neden?
Oysa her şeyi yeri yerindeydi,
Tamda vaktindeydi.
Öptü anne, babam ve ağabeyim,
Geçti dediler, geçtiğine inanmışlığım var.