İnanmış Olur muyum? Şiiri - Mehmet Şahan

İNANMIŞ OLUR MUYUM?

Hep kendime istesem, kimselere vermesem;
Komşum açken ben toksam, inanmış olur muyum?
Çoğunu da saklayıp, fazla riske girmesem;
Siz muhtaçken ben yoksam, inanmış olur muyum?

Bedenin pare, pare dertlere duçar olsan,
Kalbinde bin bir yara, dilinden naçar olsan!
Ruhun düşünce dara, herkesten kaçar olsan;
Tiksinip senden kaçsam, inanmış olur muyum?

Uzatsam da sana gül; koruman var, kalkan var
Nefsin sanki dipsiz göl, etrafında halkan var!
Bir yanında ıssız çöl, bir yanında volkan var;
Bir ateşte ben yaksam, inanmış olur muyum?

Çaba, gayret boşuna; desen de alın yazım,
Aş katmazdım aşına, dertli çalsa da sazım!
Çekilsem bir kenara; desem ki neme lazım,
Sana el gibi baksam, inanmış olur muyum?

Oysa benim dinimde bencillik yasaklanır,
Her şey insan nezdinde, insana odaklanır!
Paylaş Allah indinde; malın, canın aklanır;
Bunlardan uzaklaşsam, inanmış olur muyum?

Pîr-i Fâni ilmini; saklayan âlim olma,
Hakk’a döndür dilini, aklayan zalim olma!
Yaşat gönlün gülünü, yoklayan ölüm olma;
Her gün bir gönül yıksam, inanmış olur muyum?

“Sizden biriniz, kendisi için arzu edip istediği şeyi, din kardeşi için de arzu edip istemedikçe, gerçek anlamda iman etmiş olmaz.”
Hz. Muhammet (S.A.V) Efendimiz.

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
22.12.2018 – İSTANBUL