İnanmazdım İşte Şiiri - Gökhan Özdemir

İnanmazdım
İnanmazdım rüyaların gerçekleri yansıttığına
Yaşananlarla hayatın ötüşme durumuna
Nasıl inanayım ki zaten
Daha yaşanmamış bir olay nasıl görülür ki önceden
Parkalar da duyardım bazı geceler
Dün gecenin etkisinde kalan gençlerin
Ümitle geleceğe şekil verdiklerini
Alay ederdim. delirmiş bunlar derdim
Niye demiyim ki
Mantıklı geliyor mu rüyanın olma ihtimali
Tekrarlıyorum kendimce
Adı üstünde rüya bu
Nasıl yaşansın ki
İşte adın kadar emin olsan da konuşmayacaksın
Evet evet konuşmayacaksın
Seni görene kadarmış inanmayışım rüyalara
Gözlerinin içindeki mutluluğu görene kadarmış
Kalbimin ritmini değiştiren kadını görene kadarmış
Hayatın verdiği acıları bir çırpıda silip atana kadarmış
Hatırlar mısın göz göze geldiğimiz serin temmuz akşamını
Peki ya Alsancakta yemeği beceremediğimiz kumrunun tadını
Boğazda ki martıları sormaya gerek yok zaten
Neden sorduysam bunları
Hatırlamayacağını bile bile
Sende haklısın
Kapanan defter neden açılsın ki
Ben kapatmadım ama o defteri
Nasıl kapatayım
Yıldızların her parlayışında sen gelince aklıma
Nasıl unutayım
Kendimi parçalamaktan başka bir şey yapmıyorum
Söylersin soran olursa.
Sorsalar eline ne geçiyor diye
Cevap belli hiç
Yaptıklarım değer bilmiyorum.
Sonucunun ne olduğunu bile bile aynı şeyleri yapmak
İnsanı yıpratıyor
İyi biliyorum
Elini bile tutmaya kıyamadığım seni nasıl kaçırdım avucumdan Anlayamıyorum
Nasıl olur da değerini bilemedim
Şimdi görmüyorum rüya falan
İnanmıyorum da olacağına
Seni kaybettikten bu yana
İnanmıyorum rüyalara
Senin de geri döneceğine inanmıyorum artık
Gülüşündeki sıcaklığı tenimde hissetmediğim an
İnanmıyorum hayata
Artık hayata dahi inanmıyorum.
bu böyle mi kalacak
Onu dahi bilmiyorum
Yoksun ki yanımda nereden bileyim
Yaşama iştahım nasıl kabarsın ki
Yoksun yanımda gelmeyeceksin de bir daha
Bilinmesi gereken bir şey varsa eğer
Seni kaybettiğim günün üzerime toprak attıkları gün olduğunu
İyi biliyorum