İnanmazdım Aşka Şiiri - Ervil Amour

İnanmazdım aşka
Aşk inanırmış bana
Her gün giderdim yanına
Meğer kaçıyormuşum ona

Kader örmüş ağları
Bir sonbahar sabahı
Ateş çıkmış dışarı
Maskeler kapatmış ağızları

Gözlerindi konuşma vakti,
Yalanlar söylendi.
Ayaklar kelepçelendi,
Gönül hapsedildi.

Rüyaydı yaşanılan,
Aslında gözyaşlarıymış çuvala konulan.
Mutluluk sanılan,
Gelecek kederlere yol hazırlayan.

Başladı, bir görüşürüz rüzgarı ile vuslat
Kimseler kalmadı gözler önünde
Ne bir daha görüşüldü
Ne de bir daha bakıldı geriye

Meğer aşk bulurmuş seni bir gün
Kavuşulamayan aşkınmış hiçbir gün
Gözlerin yaşlanırmış onu beklerken her gün
Bitecekmiş bu acı gömdüklerinde seni son gün