İnanmayız Şiiri - Mehmet Çoban

Neşe beklerken gelen hüzün
Ağlamakla gülmek arasında yüzün

Sobalardan dumanlar tütecek
Havayı kıvrımlarıyla süsleyecek
Duman, duman üstüne söyleşecek
Ardı arkası kesilmeyen kokular yükselecek
Rüzgâra arkadaş olmuş ayazlar selam verecek

Sırtın pek, karnın toksa
Evin, barkın sımsıcaksa
Odunun kömürün hazırsa
Birde evin doğalgazsa

Zamları düşünme yat aşağıya
Zorda olsa hayat kalmazsın kırağıya

Zamansız devri âlem durmaz
Sen solarsın, zaman solmaz
Söylemler deva olmaz
Çıkarcılar tepemizde kurnaz
Onları hiçbir toplum doyuramaz

Ya boş ver de yat aşağıya
Ya da gir dayak sırasına, ye dayağı doyasıya

Çıkarcılar çıkara kurban veriyor canları
“vatan sağ olsun” emin olun sloganları
Çıkarcıların geziyor Avrupa’larda oğlanları

Hayır demesini bilmeyen toplumuz
Şamatalarda var, haklarımızı korumada yoğuz

Siyasiler yukarıda konçerto şefleri
Bütün medya müzisyen durmuyor aletleri
Alkış tutuyor ölümlere “vatan sağ olsun” elleri

Adamlar canımız üzerine pazarlık ediyorlar
Canlarımızı cephelerde, yollarda, sokaklarda öldürüyorlar

Öyle ya, sıvazlanırız, kartal bakışlı aslanlarız
Nerde kavga var “vatan aşkına” ordayız
Kavgayı niye, kim çıkarıyor sormayız
Baştan yenik düştük, samimi, dürüst insanlarız
Şeytanlık ne arar bizde, biz hepten sevdalıyız
Şeytanlar savaştırıyor diye söyleseler de asla inanmayız

09.09.2012 – İzmir