İnanmalısın Şiiri - Hasan Hüseyin Memiş

Kimseler inanmayacak,
İnanamayacaklar bu besteye,
Hatta,
Belki,
Sen bile.
Günlerce düşünecek,
Sabahlara dek dinleyecek,
Çözmek isteyecek,
İnanasın gelecek,
Belki,
İsyan edecek,
Ve sonunda,
Gülüp geçeceksin
Belki,
Benim için serseri,
Belki de,
Zavallı diyeceksin.
Sonra bir gün,
Merak edecek,
Mısralarıma başını gömeceksin.
Eminim ki o gün,
Pişman olacak,
Üzülecek,
Belki,
Kendine kahredecek,
Beni tanımadığın günlere
Lanet edeceksin.
Hissedemediğin çarpıntılarımı,
Çözemediğin bakışlarımı,
Beni mahveden sevdamı,
Silinen yarınlarımı düşünecek,
Gözlerin nemlenecek,
Neden beni anlayamadığını çözecek,
Belki ilk kez,
Benim için kendini sevecek,
Demek “aşk buymuş! ” diyeceksin.
Belki de,
Şiirlerimde,
Kendini yeniden keşfedecek,
Düşen her kar tanesiyle,
Beni özleyecek,
Artık beni sadece,
Rüyalarına bekleyecek,
Ve sonsuza dek,
Yitirilen bir hayali sevecek,
Sol kulağını,
Bir çifte firuze küpe ile süsleyeceksin.