İnanmadılar Şiiri - Bilal Karaman

İnanmadılar Dosttan uzak kabuk tutan izimi Soyuyorum dedim inanmadılar Hedefe varmadan dönen sözümü Dövüyorum dedim inanmadılar En güçlü ilaçtır sabır geçimde Öfke dizginlenir türlü biçimde Taşlaşmış bir aşkı kalbim içinde Ovuyorum dedim inanmadılar Yaren hiç ister mi yoldan şaşmanı Yoldan şaşan, seçiminin pişmanı Dobra olan, çark etmeyen düşmanı Övüyorum dedim inanmadılar Hasetin tırpanı biçti gülümü Yıllarımı yuttu gaflet ölümü Aklımı alt eden deli gönlümü Kovuyorum dedim inanmadılar Sefayı cefayı her türlü tattım Cehennemden çıktım cennete yattım Sevgiliyi yazdım onu anlattım Seviyorum dedim inanmadılar Bilal-i istemez avrat yalısı Eşiğe serilir kahır çalısı Hırsıza hayduta ağız dolusu Sövüyorum dedim inanmadılar... Bilâl KARAMAN (Bilâl-i)