İnanma Çocuk Şiiri - Erol Kılıç

Yalandır bu dünya inanma parlak ışıklarına
Sahte öpücükler kondurur hep yanaklarına
Serdiği güller dikenli uçurum olur yollarına
Bu dünyanın yalanına sakın inanma çocuk
Bal diye zehir katarlar bilemezsin aşına
Düşersen aldırmazlar gözlerinin yaşına
Dost bildiklerin bir bir üşüşürler başına
Bu dostların tamamına sakın inanma çocuk
Onurlu ol bel bağlama hiç kimseye
Ümit bağlama ne ölüye ne de diriye
Hasret kalırsın bir yudum sevgiye
Her sevdim diyene sakın inanma çocuk
Ben ne dersem o düş peşime derler
Sahte cenneti parayla önüne sererler
Mal mülk şöhret gözlerini perdeler
Parayla saadet olmaz sakın inanma çocuk
Ey küçük çocuk dört aç gözünü
Oku tanı bil tarihini sev özünü
Yuhalatmak isterler sana dününü
Dünün için söylenene sakın inanma çocuk
Erkekçe gelmiş ataların ana yurt Orta Asya’dan
Hâlâ sesler gelir Malazgirt’ten Dandanakan’dan
Bir sevda selidir durmaz akar sana Anadolu’dan
Anadolu sen, sen Anadolu, gerisine inanma çocuk
Bineğin Yıldırım Beyazıt’ın beyaz atıdır
Parmağın Sultan Fatih’in işaret parmağıdır
Aslolan vatan ise gerisi boş laftır
Özgürlük diyenlere sakın inanma çocuk