Belki geçmişimin gözyaşlarında gizli gibi hüznüm.
Belki de sadece bakışlarım yaşlandı acılarının derininde.
Sadece bedenim yorgundur belki cömert yalnızlığında.
Belki gittiğin gecede kalmıştır geçmiş güzel günler...
Ve bilki gidişinle tanıştım hoş,sarhoş, boş, loş şişşelerle.
Peki mutlu olabildin mi onun kollarında.
Unutturabildi mi sana yazdığım şarkıyı.
Yazdığım şiirleri alabildi mi gecelerinden?
Kalabildi mi hatıraların hayalimden ayrı...
Unutturabildimi o yağmurlu geceyi,
İlk öpüşmemizi, elini tuttuğum bahar gününü.
Denizi dinlerken saatlerce birbirimize bakışlarımızı,
Sessizce sarılışlarımızı, yada komik kavgalarımızı...
Ve unutabildi mi kalbin, kırık kalbimi...
Ben seni hala unutamadım bebeğim...
ve hala çılgın gecelerimin sonunda
Gün ağırırken hayalin uyandırıyor beni.
ve her sabah senin kokunla başlıyor lanet akşamdan kalma gündüzler...
Seni hala çok seviyorum desem de YALAN İNANMA...
Kayıt Tarihi : 7.10.2009 06:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!