..Bazen en güzeldir susmak!
Kelimlerin yetersiz kaldığı yerde sessizlik anlatır… bir iç çekişe, bir bakışa ve bazen bir gülümsemeye sığan yaşamların öyküsü karşısında, sayfalar dolusu ciltler dipsiz karanlık kuyulara atlamak, yok olmak ister…
Dinle AY’dan beni, yıldızlar anlatsın Ay yorulduğunda, güneş gibi ısıtsın kelimeler yüreğini, gözlerinde gökkuşağı belirsin, dudaklarında tatlı bir tebessüm eşlik etsin kelimelere…
Dinle beni, benden değil, gökyüzünden, sessizlimde yaşattığım sevdamı anlatsın…
Nasıl koruduğumu aşkı… kirlenmesin diye… lale devri aşkları gibi, son kadehde ki son yudum gibi, tertemiz kalsın, tadı damakta yıllansın…
Dinle beni martılardan, mehtapta gördüğüm gözlerini onlara nasıl anlattığımı anlatsınlar…
Her dalgayı sen diye bağrıma bastığımı,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta