İnanma... Şiiri - Mehmet Tunçer

İnanma…
Sana yalan söyledim.
İlk ayrılık adımında
Baka kaldım ardın sıra
Sen görmedin..
Ağladım hıçkıra, hıçkıra…

İnanma…
Sana yalan söyledim
Bıraktığın gibi değilim
Tekrar başladım içkiye..
Sarhoşum..bedbahtım..yapa yalnızım
Cebimde şarabım uzadı saçım sakalım

İnanma…
Sana yalan söyledim
Senli düşlerim yok artık benim
Sen var diye yaşamanın da bir anlamı kalmadı
Sen yokmuşsun gibi yaşamak en iyisi..
Desemde inanma…

İnanma..
Sana yalan söyledim.
Senli gelmelerden kesince ümidimi
Senin saçlarına benzeyen saçları okşayışım
Senin gözlerine benzeyen gözlerde kaybolmak isteyişim
Mutlu olduğum..

İnanma..
Sana yalan söyledim.
Gözden uzaksın ya çitlembiğim
Gönlümden uzak değilsin tabiki bebeğim
Saçları sarı, sol yanağında gamzesi var diye
Çiçek bardaki fahişeye kul köle olduğum…

İnama..
Sana yalan söyledim.
İstersen hiç gelme..Ümit verme.
Dünümüz gömülsün karanlıklara.
Kirli kadehlerin orta yerinde
Bir gün duruverirse bu yorgun yürek
Gözlerim aka keser
Ellerimde takat kalmaz
Nefessiz kalıversem.
Allahtan son bir nefes isteyişim
Adını anmak içindir…