Eğer mutlu olursam hep karşı çıkılıyor,
Rahat olursam eğer herkes mutsuz oluyor.
Anlamıyor sebebi çok merak ediyorum,
Kimseyi kırmamak için şikâyet etmiyorum.
Ruhumdaki isyanları yüreğimde hep sakladım,
Çok üzülsem bile inan hiç kimseye anlatmadım.
Nereye kadar sürecek bu boşluk bu karmaşa,
Kederimle girdim böyle bitmeyecek savaşa.
Yüreğimi sıkan bir el boğuyor sıkılıyorum,
Kaderim bir gün gülecek buna inanıyorum.
Yaşamım güzelliğini acaba bulacakmıyım,
Kader gülecek yüzüme umutla yaşayacağım.
Kayıt Tarihi : 19.3.2007 23:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/19/inaniyorum-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)