İnanır mısın? Şiiri - İlter Buğra Han

Ben hiç üzülmüyorum!
İçimde ruhumu acıtan bir sıcaklık,
Boğazımı kat kat sıkan düğümler olsada
Ben hiç üzülmüyorum inanırmısın.
Sen hiç ağlıyormusun?
Ağlamakmı bilmiyorum ama
Bazen bana geliyor.
Gözlerimden taşmadan ayrılığın acı suyu,
Birden geri kesiliyor,
Sanada oluyormu?
Hiç bilmediğim acayip ağrılar giriyor uzuvlarıma
Hastalıkların habercisidir diyorum
Sonrada boş veriyorum,ama
Ben hiç üzülmüyorum inanırmısın.
Belkide bir telefon kadar uzaksın bana,Gel! kadar yakın
Telefonu elime alıyorum,sonra
“İkimiz içinde hayırlısı” Deyişin geliyor aklıma!
Susuyorum...ama
Ben hiç üzülmüyorum inanırmısın.
Hatta seviniyorum güzel yüzlüm,
Sen gideli 15 gün oldu ama ben tam 10 kilo verdim.
Eve erken gelmem için bir sebebimde yok artık
Bazen sabaha karşı geliyorum bazen hiç...
Ağlıyor artık bana tüm aynalar,
Ağaçlar,çiçekler,böcekler,bastığım yerler,nefret ettiğim bu şehir,
İnsanlar.
Hepsi üzülüyor bana da!
Ben hiç üzülmüyorum inanırmısın.
Dalıp boşluğa baktığımı sanıyorlar,ama ben hep sana bakıyorum
Sonra sen gidiyorsun
Annem çarpıyor gözüme babama beni gösterirken
Onlarda çok üzülüyorlar,ama
Ben hiç üzülmüyorum inanırmısın.
Ha o hiç sevmediğin ama vazgeçemediğin komşular varya
Onlarda bana bakıyorlar üzgün üzgün,farkediyorum
Ama ben yine sana bakıyorum.
Çok merak ediyorum Güzel Yüzlüm
Sen hiç üzülüyormusun? Üzülme
Ben Hiç Üzülmüyorum İnanırmısın...