İnanırım Şiiri - Mehmet Tekmen

Hain olmuş görünür,fazilet savaşçısı.
Nanköre hizmet eder,menfeat yardakçısı.
Yaşanmaz hale gelmiş,her yeri cennet yurdum.
Viranelerde artık,oturup ağlıyordum.

Sus feryat etme sakın,burda sûkunet hakim.
Öyle bir yaradır bu,acizdir uzman hekim.
Susuz kaldı dertliler,hattâ çeşme başında.
Zehir katılmış sanki,yediği her aşında.

Cesaret yok ki sorsam,işiniz ne burada.
Azda olsa sizlerden,eren var mı murada.
Elbet cevapsız kalır,diller dönmez ses çıkmaz.
Hareket sona erer,pınarlardan su akmaz.

Hayatın son dönemi,son zamanıdır artık.
Belli değil,kim bilir; defterin sonu yırtık.
Ne zaman,kim,nerede; yazılmış bu satırlar.
Geçen tatlı anları,ancak ruhun hatırlar.

Düşün eski masalı,zaman içinde zaman.
Çok önceden yaşayan,vardı şanlı kahraman.
Her işin bir ustası,her derdin bir çaresi.
Gök yüzünde mehtabın,etrafında haresi.

Hayal olsa ne çıkar,doğru ve güzel olsun.
Tüm güzellikler gelip,dünya yüzüne dolsun.
Böyle bir hal,kim bilir; görülmedi sanırım.
Anlatsalar dinlerim,var diye inanırım.