Sevda tepesindeki umut dağına
Çıkma deli gönül sakın ha çıkma
Söz verip te cayan insan oğluna
Kanma deli gönül sakın ha kanma
Hayaller üstüne yarınlar kurma
Yıkılınca düşlerin yanıp kavrulma
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Güneş herkesi aydınlatır
Ay ise uykusunu feda edenleri
Biz hem Güneş hemde Ay olalım ki
Kimin neye ihtiyacı varsa bizden onu alsın
Teşekkür ederim değerli kardeşim
Allaha emanet olunuz
"MÜNAFIKLIĞIN ALAMETİ DÖRTTÜR:
1. SÖZ VERİR AMA SÖZÜNDE DURMAZ,
2. KENDİSİNE BİR ŞEY EMANET EDİLDİĞİ ZAMAN ONA İHANET EDER,
3. KONUŞUNCA YALAN SÖYLER,
4. BİRİYLE HASIMLAŞTIĞI ZAMAN, HASIMLIKTA HADDİ AŞAR.
-Hadis-i Şerif meali-
Hayırlı dostlar ve hayırlı dostlukla dilerim Şair bey.
Güneş herkesi aydınlatır
Ay ise uykusunu feda edenleri
Biz hem Güneş hemde Ay olalım ki
Kimin neye ihtiyacı varsa bizden onu alsın
Teşekkür ederim değerli kardeşim
Allaha emanet olunuz
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta