İnandıramaz aynam yaşlandığıma beni.
Değil mi ki doğduğunuz aynı gün gençlikle sen;
Ama örtünce vaktin kırışıkları seni
Medet umarım ömrüm bitsin diye ecelden.
Varlığına o eşsiz güzelliği giysen de
Gönlümün urbasından başka şey giyemezsin.
Yüreğim sende çarpar, yüreğin çarpar bende:
Demek ki bana göre yaşlısın diyemezsin.
Onun için, sevgilim, kendine bakman gerek,
Nasıl ki ben bir hiçim bakmak dururken sana,
Yüreğin bende diye üstüne titreyerek
Olmuşum yavrusunu esirgeyen bir ana.
Gönlüne bel bağlama gönlümü yok edersen,
Geri almak yok diye onu verdin bana sen.
1564
William ShakespeareKayıt Tarihi : 7.9.2002 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuş uçtu yuvadan, duymadın mı sen?
Bad-ı saba değil bahçende esen.
O, artık bahadra kalan bir anı.
Çizgi çizgi, yüzün çizmiş aynanı.
Baktıkça kendine, gördükçe seni,
Bir alevdir, sarar dertli sineni.
......................
GÜVEN ÇİVİCİOĞLU
TÜM YORUMLAR (4)